Η πιό συχνή αιτία πόνου στον ώμο είναι η άσηπτη φλεγμονή (ερεθισμός) του τένοντα του υπερακανθίου. Ο χρόνιος ερεθισμός (χρόνια τενοντοπάθεια του υπερακανθίου), είναι αποτέλεσμα μικροτραυματισμών και εκφύλισης, και οδηγεί στη διόγκωση του υπακρωμιακού θυλάκου και του υμένα, με αποτέλεσμα την δημιουργία του συνδρόμου υπακρωμιακής πρόσκρουσης ή προστριβής (impingement syndrome) του ώμου.
Η πάθηση αυτή προκαλεί πόνο κατά τις κινήσεις, ιδιαίτερα κατά την απαγωγή και τις στροφικές κινήσεις του ώμου, συχνά σε τέτοιο βαθμό που ο ασθενής δεν δύναται να ανυψώσει το άνω άκρο πάνω από το επίπεδο του ώμου. Ο πόνος είναι συνήθως εντονότερος τη νύχτα, συχνά αφυπνίζει τον πάσχοντα, και αποκρίνεται μη ικανοποιητικά στα παυσίπονα. Η μη αντιμετώπιση του προβλήματος ή η αντιμετώπιση του με εγχύσεις κορτιζόνης οδηγεί συχνά στη ρήξη του τένοντα του υπερακανθίου.
Το ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι συνήθως διαγνωστικά. Ο παρακλινικός έλεγχος (ο Υπέρηχος και αν απαιτείται η Μαγνητική τομογραφία) συχνά χρησιμοποιούνται προς επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Η επιμονή των συμπτωμάτων για διάστημα μεγαλύτερο από 5-6 μήνες, που δεν ανταποκρίνονται στην συντηρητική αγωγή (φυσιοθεραπεία - φάρμακευτική αγωγή - ενέσιμη θεραπεία) καθιστά την αρθροσκόπηση ως την κύρια θεραπευτική επιλογή.
Η αρθροσκοπική ακρωμιοπλαστική δίνει οριστική λύση στην πάθηση αυτή και θεωρείται σήμερα ως η χειρουργική μέθοδος εκλογής (πλεονεκτεί ασύγκριτα σε σχέση με την ανοικτή επέμβαση). Η επέμβαση γίνεται με χρήση κάμερας και εφαρμογή 2-3 πολύ μικρών τομών 5-7 χιλιοστών, η κάθε μία. και αποσκοπεί στην διεύρυνση του χώρου μεταξύ του τένοντα και του ακρωμίου καθώς και στην αφαίρεση του φλεγμονώδους θυλάκου.
Μετά την έξοδο του ασθενούς από το χειρουργείο απαιτείται ελάχιστη ή καθόλου αναλγησία καθώς και προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή. Η κινητοποίηση του χεριού είναι άμεση.
